تأثیر برنامه نوری بر پاسخ های ایمنی سلولی و همورال جوجه های گوشتی آرین

این طرح به منظور بررسی تاًثیر انواع برنامه های نوری بر سیستم ایمنی همورال و سلولی جوجه های گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش تأثیر چهار برنامه نوری شامل: نور دائم (متداول) ، کاهش- افزایش ناگهانی، کاهش- افزایشی تدریجی و متناوب (1 ساعت روشنایی: 3 ساعت تاریکی)، بر 320 قطعه جوجه خروس گوشتی (آرین 386) بررسی شد. به منظور سنجش پاسخ ایمنی همورال از تزریق گلبول قرمز گوسفند (14 و 32 روزگی) و تلقیح واکسن نیوکاسل (11روزگی) و جهت سنجش سیستم ایمنی سلولی از تماس ماده دی نیتروکلروبنزن با پوست پرنده استفاده شد. عیار پادتن کل علیه گلبول قرمز گوسفند در گروه افزایشی ناگهانی به طور معنی داری پایین تر از سایر گروه ها بود (05/0>p). در نوبت اول میزان عیار پادتن مقاوم به 2-مرکاپتواتانل در گروه متناوب به طور معنی داری از گروه شاهد کمتر بود (05/0>p). در نوبت دوم عیار پادتن حساس به 2مرکاپتواتانل گروه های افزایشی تدریجی و ناگهانی به طور معنی داری پایین تر از گروه های شاهد و متناوب بود (05/0>p). عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل در گروه افزایشی تدریجی به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد و سایر گروه ها بود (05/0>p). در نوبت اول آغشته سازی پوست به دی نیتروکلروبنزن، تغییر ضخامت پوست در گروه متناوب و افزایشی تدریجی به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (05/0>p). نسبت هتروفیل به لمفوسیت در گروه های متفاوت نسبت به شاهد به طور معنی داری پایین تر بود (05/0>p). وزن بورس در گروه افزایشی ناگهانی به طور معنی داری بیشتر از شاهد و سایر گروه ها بود (05/0>p). با توجه به نتایج، می توان گفت که برنامه های نوری بر پاسخ سیستم ایمنی جوجه های گوشتی موثرند و استفاده از برنامه نوری افزایشی تدریجی نسبت به سایر برنامه ها می تواند ضمن حفظ بازده تولید و کاهش مصرف انرژی، بر بهبود پاسخ های ایمنی همورال و سلولی موثر باشد.